ОЖ Уушийн газарт тамхи татахыг хорьсноор тамхичид бөөгнөрдөг орон зай бий болж, нэр усаа мэдэлцэж амжихгүй ч ганц янжуур улалзуулаад өнгөрөхийн хооронд нэг хоёр хүмүүсийн дунд хүсэл мөрөөдлөөс уйтгар гуниг, төрөхөөс үхэх хүртэлх юмс үзэгдлийг цөөхөн үгээр солилцдог болжээ. Насанд хүрснээ мэдрэх, түүнийгээ бусдад батлан харуулахыг зорьсон хүүхдээрээ шахуу охид, хөвгүүд ихэнхдээ дийлэнх нь байдаг. Гэрийхнийхээ орлогыг хуу хаман ирдэг нэг нь өөрийн дэмжигчидээ дауулаг биелэг загнаж байхад түүнээс дутахгүй гэсэндээ гар утас, өмссөн пүүз, зөөврийн компьютерээ ломбарданд тавьж олсон мөнгөөрөө даржиндуухан тансаглан суух хэсэг бий. Гуч гарсан эрчүүд, бүсгүйчүүд тэдний дэргэд илүү их эрх чөлөө мэдрүүлнэ. Айлын бэр болоогүй, энэ тухай огт боддоггүй нь илт бүсгүйчүүд эрчүүдийн хараа булаах хүслээ тод гэрлийн дор нууж ядан сууцгаадаг. Харин тэдний үеийн залуус дүүмэд охидод сургааль айлдан, үеийнхээ бүсгүйчүүдийг халамжлан, бийлэгжүү эгч нарыг бие хаа, царай зүсээр нь зэрэг дэв тогтооно. Энэ бүхэн хамгийн гэрэл багатай мухар бараадан үнэтэй ундаагаар ширээгээ чимэх завтай бас мөнгөтэй эрчүүдэд ил харагддаг. Тэд нүд хужирлах, боломж гарвал хүрд эргүүлчих санаатай ч ажил хэрэгч уулзалтыг чадварлаг дэглэн нууцлахдаа гаргуун. Би эдний аль нь ч биш. Халаасандаа захирагдаад шар айрагнаас хэтэрдэггүй. Гэхдээ өөрийгөө архичин гэхэд үгүйсгэдэггүй. Өгөөмөр нэгний хишгийг нэрэлхэлгүй хүртчихдэг, өөрийнхөө өрөөсөнтэй нийлээд хоёр биесээ болгочих чадалтай. Найр тавьсан нэгний ширээнд суугаад босохын хооронд хэрэгтэй хэрэггүй юм ярьж байгаад өмнөө сөгнөсөн ундаагаар нь дайлуулчих ядсан ч гэсэн сүйхээтэй л эр. Уушийн газрын эзэн залуутай танилцаад аятайхан сэтгэгдэл төрүүлжээ. Хааяа хэт их биш өр тавьж уучихна. Тэрнийгээ болж өгвөл удаалгүй өгчихдөг учраас нөгөөх нь тэгтлээ татгалзаад байдаггүй. Ер нь бол их бага нь хамаагүй танилтай байх чухал. Хэн нэгнийг таньдаг байна гэдэг хэдхэн үг сольсон төдийгөөр тодорхойлогддог болжээ. Зарим хүмүүс үл таних нэгэнтэй ширээний ард сууж аяга тагш юм сөгнөснөө ба бэгүй таньдаг гэж сайрхах нь бий. Цаг хугацаа өмнөхөөсөө илүү хурдалдаг эсвэл хүний амьдрал урьдийнхаасаа богиноссон юм уу гэлтэй, насаараа хамт амьдарсан нэгнээ гүйцэд мэдэлгүй үддэг, мэдүүлж амжилгүй явчихдаг болоо юу даа. Саравчтай малгайнаас салдаггүй тэр зузаан эр дуу шуутай цоглог нөхөр. Халамцахаараа ам нь болж өгдөггүй. Малгайгаа буруу харуулж өмсдөг өндөр залуу эрүүл, согтуу нь мэдэгддэггүй. Гэхдээ ууж харагддаг. Харааны шилтэй арай ахмад эр уух зүйлсээр ширээгээ дүүргэдэг ч бусдыг дайлсаар өөрөө амсалгүй үлддэг. Дээр нь би өөрийгөө нэмэх юм бол энэ дөрвөн этгээд уушийн газрын “тавилгууд”. Бусад нь ихэвчлэн нэг удаа таарсан царайнууд. Нүд хужирлах бүсгүй, ангайтал сонин хууч хөөрөх эр алга. Харих минь. * * * - Та оюуны хөдөлмөр эрхэлдэг үү? - Тийм ээ, би багш хүн. - Та хөдөлмөрийн хүнд, хортой нөхцөлд ажиллаж байсан уу? - Залуудаа хэдэн жил Заамарт нинжа хийдэг байхдаа мөнгө усаар алт цэвэршүүүлдэг байлаа. - Та заг, хүйтэн, тэмбүү, гахай хавдар зэрэг нийгмийн халдварт өвчин тусаж байсан уу? - Гучингурван настайдаа гахай хавдар тусаж байсан. - Тэгэхээр танаас удаа дараа шинжилгээгээр эр эс чинь хөдөлгөөн удаантай, хоёр салаа сүүлтэй, тоо цөөн байгаа нь тогтоогдсон. Тиймээс танай гэр бүл хүүхэдтэй болохгүй. - ... - Та өмнө нь хүүхэдтэй юу? - Гадаадад амьдардаг нэг хүү бий. Холбоогүй л дээ. - Тэгвэл ч бас учиртай юм... * * * Намар сайхан. Тагтан дээрээ тамхилах бас сайхан. Намар тагтан дээрээ тамхилах бүүр ч сайхан. Би хэрвээ ичээндээ өвөлждөг амьтан байсан бол намрын дунд сар гарангуут хамгийн түрүүнд ичээндээ шургаж, зуны сүүлээр гарахсан гэж хүсдэг. Болж буй үйл явдлуудад савлахгүй, ийм юм болжээ гээд өнгөрнө. Япончууд атомын бөмбөгийн тухай асуултыг дэвэргэлгүй “тийм юм түүхэнд болсон” гэж хариулдаг юм билээ. Гэхдээ тэд цөмийн зэвсгийг хамгийн шийдвэртэй эсэргүүцэгчид. Өнөөдөр би хажуугийн хүнсний захаас хоолны мах, бага сага ногоо цуглуулах ёстой. Өглөө эрт очвол арай өргөн сонголттой байдаг. Сургуульд байхад хоёр анги доор сурдаг байсан, хажуу байрны Ялалттай хамт явахаар тохиролцсон юм. Ялалтыг мэндэлж байх үед төрөх эмнэлэгт хүйн халдвар гарч, ойролцоо төрсөн арвангурван хүүхдээс тэр ганцаараа амьд үлджээ. Нэр нь ч энэ явдалтай холбоотой. Хүйн халдварын эмчилгээний улмаас ярихдаа хааяа гацаж ээрдэг, үе үе толгойгоо салгалуулдаг хүү байсан тэр нь тавин нас хүрсэн ч хэвээрээ аж. Ялалт бид хоёр өмнө нь нэг бус удаа зах явж байсан. Би авсан хүнсээ түүгээр өргүүлдэггүй, өөрөө үүрээд явдаг. Энэ нь түүнийг багадаа бие султай хүүхэд байснаас болдог юм биш, надад зориулж өөрийнхөө цагийг зориулсаны талархал болгож байгаа хэрэг юм. Ялалт их азтай. Хүйн халдвар туссан бусад хүүхдүүдтэйгээ цуг нас барж эцэг, эхийгээ өнчрүүлээгүй. Он цагийн эрхээр аав нь өөд болсон ч ээжийгээ асарсаар яваа ачлалт хүү нь. Биднийг хүнсний захаас буцах замд миний утас дуугарлаа. Би утасных нь дугаарыг нэрнийх нь араас “шар айраг” гэж тодотгон хадгалжээ. Бодвол хэзээ нэгэн цагт шар айраг ууж байсан эсвэл уухаар болзсон хүн бололтой. Дуудлагыг нь автал залуу эмэгтэй: - Сайн байна уу, би таньтай уулзах гэсэн юм гэж шууд тулгалаа. Хэн болохыг нь санахгүй байсан ч би ихэд танимхайран: - Сайн, сайн байна уу, Оюунжаргалаа гэвэл өөрийх нь нэрийг мэдэж байгаад олзуурхсан бололтой дууных нь өнгө илт сэргэн: - Таныг өнөөдөр завтай бол би уулзах гэсэн юм. Урд шөнө таныг зүүдэллээ. Тэгээд сэрэнгүүтээ залгаж байгаа юм гэх нь тэрээ. - Хоёулаа уулзаад юу хийх билээ? - Би уулзаж байгаад хэлье. - Чи хэдэн цагийн үед уулзах боломжтой вэ? - Би 11 цагт ахынхаа хүүхдийг сургуульд нь хүргэж өгөөд 13 цаг гэхэд завтай болно. Тэгээд таны байгаа газарт яваад очье. - Би тэр үед хотын төв хавиар байна. Хүн хүлээх дургүй шүү. - За, би таныг удаан хүлээлгэхгүй ээ. - Чамайг сулрахаас цагийн өмнө хаана байгаагаа хэлье. - Тэгээрэй, баярлалаа. Бидний дунд ийм яриа болоод өнгөрлөө. Утсаар ярихдаа нэр усаар нь дуудаад сүрхий байсан болохоор хаана, яаж танилцснаа асуухаас нэрэлхээд чадаагүй юм. Даруй нийтийн сүлжээнээс нэрээр нь хайтал таних хүүхэн гарч ирсэнгүй. Ямар ч гэсэн эмэгтэй хүн болохоор өдрийн үлдсэн хагас аягүйдвэл маргааш өглөө болтол зугаатай байж магадгүй. Болзсон цаг болтол гадуур тэнэж, хүмүүстэй уулзан хоёр аяга кофе уулаа. Ариун цэврийн өрөөнд орохдоо тольдож амжлаа. Бас хогийн сав бараадан хэдэн ч удаа тамхиллаа. Гэтэл мөнөөх дугаараас залгаж байх юмаа. Өөрийгөө хүндэлж мэддэггүй, сэтгэл хөдлөлөө хянаж чаддаггүй бүсгүйчүүд болзоо товлочихоод гэнэт ирэхгүй урам хугалах явдал бишгүй гарч байсан болохоор тэдний нэг нь гэж бодлоо. Гэтэл харин залуу эмэгтэй уулзах газраа тодруулж байх юмаа. Ойролцоох газраа заачихаад хүлээлээ. Хүлээх зуураа хажуу дэлгүүрээс цэвэр ус авахаар явлаа. Тооцоогоо хийж байтал мессенжер дуугарав. Дэлгүүрээс гараад үзвэл “би ирчихлээ, та хаана байна” гэжээ. Илгээгчийн профайл зургийг харангуут түрүүний сэртэнт санаа ор мөргүй арилж, уулзахаар зөвшөөрсөндөө харамслаа. Би түүнтэй таван жилийн өмнө нөгөө уушийн газарт хоёронтоо тааралдсан юм (хожим нь тэр гурав таарсан гэж хэлсэн). Халамцуу явсан болохоор түүнийг дүүгийнхээ охинтой төстэй гэх ухааны юм хэлсэн байх. Ямар ч гэсэн тэгж харагдсаныг санаж байна. Дахиж тааралдахдаа бүр согтуу байсан болохоор юу ярьснаа санах юм алга. Уучихсан явахад үгээр илэрхийлэх боломжгүй элгэмсүү сэтгэгдэл хөндсөн байх эсвэл шар айрагны нөлөөгөөр сэрэлтсэн ч байж магадгүй. Тэр цагаас хойш маш олон үйл явдал өрнөжээ. Хоёр удаа ажлаа сольж үзлээ. Таагүй уур амьсгалд өөрийгөө залхаан, цалингаас хамаарч амьдрах гэж оронцоглосондоо харуусмаар. Гэтэл дэлхий даяар тахал гарлаа. Толгойтой бүхэн тусаж золгүй зарим нь өнгөрцгөөлөө. Би ч бас туссан. Халуураад хэвтэж байхдаа хөлийг минь хучиж, булшин дээр минь уйлах нойтон сормуустай хүүхэдгүй л байх нь дээ гэсэн бодол бусдад төлөх өр, авлаганаас илүү миний санааг зовоож байсан юм. Гэвч үхсэнгүй, босоод ирсэн. Хөл хорионд байхдаа өөрийгөө давгүй хоол хийдгээ мэдлээ. Аль болох зурагтаас хол байж, номтой ойр байхаар чармайлаа. Тэр тусмаа уран зохиолоос зай барьж улс төр, философи голчлон анхаардаг болов. Уудаг асуудал хөл хорионы үед багассан ч дараа нь бүр ч эрчимжлээ. Бүр хөл толгойгоо алдаж билээ. Иймэрхүү юм бодсоор болзоот газраа иртэл нөгөөх маань харагдсангүй. Намхан, наснаасаа жаахан харагдах охин дагуулаад явж байхыг таньдаг хүмүүс харвал өлхөн “шар сэмж”-ээр дуудах тул энэ завшааныг ашиглан дутаах гэтэл өөдөөс гараад ирлээ. - За сайн уу? Уулзалгүй их удлаа шүү. - Харин тэглээ. Та их сайхан харагдаж байна. - Уулгүй хэд хонож байгаа юмаа. Ингэхэд чи ямар хэргээр уулзах гэсэн бэ? Би ажил төрөлгүй, хурааж цуглуулсан хөрөнгө зоорь муутай ядсан амьтан шүү дээ. - Та намайг санхүү гуйна гэж бодсон юм уу? - Амьдралд юу ч тохиолдож болно шүү дээ. - Хоёулаа хамт алхая тэгэх үү? Цаашдаа хүйтрээд алхахад тавгүй болно. - Тэгье, манай хотын хамгийн гоё гудамж эндээс эхлээд драмын театр хүрээд дуусдаг. Бид алхлаа. Эхлээд би гэр бүлийн амьдралын юу нь сайхан юу нь тааруухан болохыг өөрийнхөө амьдрал, энд тэндээс сонссон үнэн худал нь үл мэдэгдэх жишээнд тулгуурлан ярив. Ээжээсээ бусад гэрийхэнтэйгээ таарамж муутай байдаг тухайгаа тэр чин сэтгэлээсээ өгүүллээ. Дараа нь би үзсэн киногоо ярьж өглөө. Гэхдээ агуулгаас илүү үйл явдлыг нь ярилаа. Охин миний яриаг таслалгүй сонсож явлаа. Арваад хоногийн өмнө эмэгтэй найзынхаа ажиллуулдаг кафе шопоор дайрч хөлөө амраангаа амны цангаа гарган сууж байлаа. Хажуугийн ширээнд гуч дөнгөж гарч байгаа бололтой хэдэн бүсгүйчүүд хорвоогийн хамаг юмыг ам уралдан ярьцгаана. Үе үе тас тас хийтэл чанга инээлдэнэ. Сэтгэл хөөрсөн хүүхнүүдийн ам хэл гүйцэгддэггүй болохоор би тэднээс болгоомжилдог. Тийм ч учраас анхаарлаа тийш нь хандуулсангүй. Бас царайлаг, гоолиг хүүхэн тэдний дунд харагдаагүй болохоор анхаарая ч гэж бодсонгүй. Гэтэл утас жингэнэн дуугарахад нэг бүсгүй нүднээсээ оч гялалзуулан “аав залгаж байна” гээд гарсан юм. Яг энэ мөчид надад “охинтой байсан ч болоосой” гэсэн бодол харван орж билээ. - Би чиний зүүдэнд яаж орсон бэ? - Та надтай юм яриад инээж байсан. - Бид хоёр юу ярьж байсан юм бол? - Мэдэхгүй, санахүй байна. Ямар ч гэсэн их хөгжилтэй байсан. - Шал утгагүй юм. Энүүхэний төлөө надтай уулзах гэсэн хэрэг үү? - Би бас хэдэн юм асууж болох уу? - Би хариулж чадахгүй байх доо. - Та чадна, ганцхан та л чадна. Их дэлгүүрийн хажуугийн замаар бид зэрэгцэн алхана. Урд нь намайг эмэгтэй хүнтэй хамт явж байхад дэргэдүүр өнгөрөх хүмүүс бүгд биш ч гэсэн цөөнгүй нь ёс юм шиг сонжихыг би хараагүй ч мэдэрдэг. Надаас илүү хамт явсан бүсгүйн царай зүс, үс гэзэг, өмссөн хувцас, зүүсэн чимэг зүүлтийг хардаг байсан юм. Энэ удаа биднийг тоож харах хүн таарсангүй. Тун таатай мэдрэмж. Хэрээрээ дэгжирхэн богино банзал өмссөн ч хүүхдийн унаган мах нь татраагүй хөлөнд нь зохиогүй ажээ. Иймэрхүү махлаг охид том хөхтэй, тэрнээсээ ичдэг. Тэгээд хэлхгэр хувцас өмсөж тарганаа халхалдаг. Ийм охинтой залуу насыг нь бодож л унтах байх даа. Өлөн залуусын нүд тусахгүй амар юм. Байз байз бид энэ хүмүүст аав, охин хоёроор харагдаад байгаа юм байна. Бусдын нүдэнд аав, охин хоёр үнэндээ бол амрагууд. Даанч голгүй царай муутай юм даа. Ямар бүх насаараа зууралдах биш ердөө л нэг хоёр удаагийн зугаа шүү дээ. Харин санаагаа яаж ойлгуулдаг юм билээ. - Бренда Спенсер гэдэг охины тухай чи сонсож байсан уу? Охин ч гэж дээ одоо бүүр хөгширсөн л дөө. - Үгүй ээ юу гэж? - Далаад онд Америкт болсон явдал л даа. Арванзургаан настай байхад нь үул сарын бэлэг болгож аав нь автомат винтов буу бэлэглэжээ. Тэгтэл нөгөө охин чинь нэг өглөө сэрээд замын эсрэг талд харагдах бага сургууль руу гал нээгээд эхэлжээ. Долоо найман хүүхэд, сургуулийн захиралыг шархдуулаад, нэг хүүхдийг харуултай алсан санагдаж байна. - Аав нь буруу эрхлүүлсэн байна. - Хэрэг гарсныг сонссон сэтгүүлчид гэр рүү нь утасдаж яагаад ийм хэрэг хийх болсныг нь асуухад “Би даваа гарагт дургүй” гэж хариулсан гэсэн. Түүний тухай дуу хүртэл байдаг юм. - Би сонсохгүй ээ. Хоёулаа зөндөө алхлаа, та ядрахгүй байна уу? - Гайгүй ээ, чи ядарч байна уу? - Жаахан суумаар байна. Гэхдээ зүгээрээ. - Энүүхэнд манай найзын ажил байдаг. Юмаа хийгээд бидний ярианд саад болохгүй. Тийшээ очих уу? - За тэгье. - Чиний үс ургаад Бренда Спенсер шиг харагдаж байна. Биднийг ороход Болдоо ширээнийхээ ард суугаад юу ч юм хийж байлаа. Найзууд дундаас Болдоо арай бийлэгжүү нь. Түүнийг шүүгээнд шар айраг, морь сарлаг зоолттой байдаг болохоор ийшээ дагуулж ирсэн юм. Дөнгөж оронгуутаа би Болдоотой харц тулгармагц шүүгээ рүү нь нүд ирмэвэл тэр толгой дохилоо. Охиныг жаахан ч гэсэн халаавал санасандаа хүрч болмоор санагдсан болохоор би охиноос шар айраг уух уу гэж асуув. Үгүй гэвэл шахах байлаа. Азаар охин шахуулсангүй. Гэхдээ хэдэн асуултынхаа хариултыг сонсчихоод дүүгээ сургуулиас нь авахаар явна гэв. - Та миний насан дээр байхдаа ямар ажил хийдэг байсан бэ? - Нэг оёдлын үйлдвэрт ажилладаг байлаа. Тэнд хар түмэн хүүхнүүд, эрчүүд гарын арван хуруунд багтам цөөн. Гэр бүлгүй залууд тэр чинь зугаа шүү дээ. Бужигнуулдаг л байлаа. - Тэгвэл та тэндээс эхнэр авна гэж боддог байсан уу? - Яалаа гэж дээ. Хамт ажилладаг хүмүүс гэрлэвэл “цус ойртолт” болно. - Түрүүн та гэр бүлийнхээ амьдралд сэтгэл дундуур байдаг гэж ярьсан. Яагаад тэр вэ? - Нэг хүнтэй бүх насаараа хамт аж төрж, хариуцлага хүлээх хэцүү санагддаг. - Та яг одоо миний байгаа насан дээр, миний оронд байсан бол юу хийх вэ? - Ёстой энэ тухай бодож байгаагүй юм байна. Ямар ч байсан секс хийж үзнэ. Сарын тэмдэг гэж юу болох, эрэгтэй хүнд дурлах, жирэмслэх, хүүхэд төрүүлэх гээд олон юм үзэх байх. - Хүүхдээ аавгүй өсгөж үзэх үү? - Чи ямар хэцүү асуулт асуудаг хүүхэд вэ? Чи хэрвээ миний насан дээр миний оронд байвал ямар байх тухай бодож үзсэн үү? - Ямар ч гэсэн танаас өөр байх болов уу? Гэхдээ таны одоо байгаагаас дордуулахгүй. - Та өөрөөсөө айдаг уу? Юу ч хийж магадгүй учраас өөрөөсөө айх үе надад бий, гэхдээ би бардам зандаа хөтлөгдөн: - Тэнэг юм шиг өөрөөсөө айна гэж юу байхав дээ гэсэн боловч охин миний хариултанд итгээгүй нь илт. - Ер нь бол энэ тухай бодож байгаагүй юм байна. Маргааш сануулаарай бодож байгаад хариулая. - За тэгвэл дахиад нэг юм асууя. Та хүнтэй гэр бүл болохыг таатай үздэггүй юм байна. Гэтэл уулзаж учирдаг хүүхнүүдийн чинь нэг танаас хүүхэдтэй болчихвол яах вэ? Охины хээ хуар болсон хар дотоож огтор банзлых нь доороос цухуйна. Эм юм гэсэндээ бас хээтэй дотоож өмсдөг байх нь. Эзэн нь ичихгүй байхад би нүдээ нуухгүй ээ. Далдуур өөрийгөө харуулж ч байгаа юм билүү. - Чи сая юу гэсэн бэ? - Таны уулздаг хүүхнүүдийн нэг танаас хүүхэдтэй болчихвол яах вэ? - Одоо тийм юм болохгүй ээ. - Залуу байхад чинь тийм явдал болсон бол яах вэ? - Дахиад жаахан бодож үзье. Ямар ч гэсэн тэр хүүхдийн аав нь гэдгээ мэдүүлэх байсан болов уу. За мэдэхгүй ээ, мэдэхгүй. Миний хэзээ ч төсөөлж байгаагүй юм асуугаад байна. - Та биологийн эцэг гэдгээ л мэдүүлэх юм байна. Аав бол яав ч биш. - Чиний шар айраг дуусаж байна уу? Дахиад задлах уу? - Зүгээр баярлалаа. Намайг төрөөд удаагүй байхад аав маань нас барсан гэлцдэг юм билээ. Амьдралын жамаар ээж хүнтэй суусан. Би аав, эцэг хоёрын ялгааг сайн мэддэг. Тэр хүн намайг сургуулиас авч байсан удаагүй. Эцэг, эхийн хуралд очиж байгаагүй. Сургууль төгсөлтийн тайлан тоглолтыг ирж үзээгүй. Тэнэгийг тэнгэр ивээж заяасан ганц хүү маань ээжтэйгээ хамт багадаа гадаадад гарсан болохоор би ч бас энэ охины ярьж байгаа зүйлсийг биеэрээ туулж үзээгүй юм байна. Тэглээ гээд элдэв юм бодож шаналж байсангүй. Японд өөрийгөө түрээслэдэг үйлчилгээ байдаг гэсэн. Надад лав түрээсийн “хүүхэд” хэрэггүй. Түрээсийн хүнээс сэтгэл гарах уу гэдэг эргэлзээтэй. Магадгүй бүх юманд чин сэтгэлээсээ ханддаг бол гарах байх. Энэ охин хэд хоногийн өмнөх “охинтой байсан ч болоосой” гэсэн хүслийг минь асаах нь байна. Байз, тэр хүслийг асааж огт болохгүй, тэгэх л юм бол нөгөөх маань бүтэхээ болино. - Чи миний уншиж байгаа номын баатар шиг ийм хүнд асуултуудыг ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй тавилаа. - Тийм үү? Би ингэсгээд явья. Та намайг гаргаад өгөөч гэж хэлэхдээ охин утасныхаа цагийг хяламхийн харав. Болдоогийн өрөөнөөс бид гарлаа. Намрын сүүлчийн нарлаг өдрүүдийн нэг өндөрлөх дөхжээ. Нар таатай ээнэ. Тамхиа асаатал охин: - Надаа нэгийг өгөөч гэлээ. Тамхийг нь асааж өгөөд гэнэт манж үг хэлмээр санагдан ам нээх гэтэл: - Би нэг юм танаас гуйя. Та яг одоо хариулах гээд хэрэггүй. Сайн бодоорой. - Ээ би ч дээ мөнгө, төгрөг муутай хүн шүү дээ. Дээр нь “үл бүтэх” хүн болохыг чи сая мэдсэн. - Мөнгө огт хамаагүй. Та асуулт болгонд чин үнэнгээсээ хариулсан. Та оёдлын үйлдвэрт хамт ажилладаг байсан хүүхнүүдээ санадаг уу? - За бараг үгүй дээ. Олон жил өнгөрч. Одоо харвал танихгүй биз. - Та ингээд л үнэнээ хэлчихлээ. Охин ингэж хэлснээ татаж байсан тамхиа дуусгалгүй хаяж, хоолойгоо зассанаа: - Би тэр эмэгтэйчүүдийн нэгнээс нь төрсөн. Тэгээд таныг “аав аа” гэж дуудаж байж болох уу гэж гуйх гэсэн юм. Энэ үед чих шуугиж, нүд бүрэлзэн, тархи дүйрлээ гэж бусад зохиолчид бичих байсан биз. Харин би тэгсэнгүй. Элгээ дэвтээж явах, эцсийн замд нулимс дуслуулан үдэх надад маш их дутагдаж явсан хүн өөрөө хүрээд ирлээ. Би олон юм бодсонгүй: - Заавал маргаашийг хүлээх хэрэггүй. Би чамайг охиноо гэж үзэх болно. Түрүүхэн намайг эзэгнээд байсан чивэлт бодол сарнин алга болжээ. Хэдий жижигхэн биетэй ч хорь гарсан охиныг олны хөл дунд үнсэхээс ичиж байх юм. Охин гэнэт: - Би явлаа гэснээ араас нь түгдрэн: - Ааваа, баяртай гэв. Би: - Маргааш уулзая даа... “Охин” гэдэг үг миний амнаас гарсангүй. Их эмзэг үг ажээ. Өөрийг нь охин гэж дуудах надад эвгүй байгааг тэр мэдэрсэн бололтой жижигхэн гараараа далалсаар алхан одлоо. Гамбино 2022 оны 10 дугаар сарын 2