Ул@@нбаатарт өнгөрүүлсэн 7 хоног буюу харамсалтай явдлаар дүүрэн хурим

Сайн байна уу хайрт блог минь, би хүний мөсгүй зан гарган, өөрийн ганц биеийн жаргалыг бодож чамайг орхин явсандаа үнэнхүү харамсаж байгаа гэдгээ үүгээр илэрхийлье. Улаанбаатар хотод 168 цагийг өнгөрөөхдөө энд үзүүлж буй Марко Поло ресторанд бага бус цагийг өнгөрүүлсэн гэдгээ хэлмээр санагдаад болдоггүй ээ. "Чинкуанта граам Чингис", "Сэнто граам Жэк дэниэлс" гэсээр байгаад би өөрийгөө итали юм уу монгол юм уу гэдгээ мартах шахлаа ш дээ. Тэнэг санагдаж байна уу? Тэртэй тэргүй тэнэг гэдгийг маань шинжлэх ухаан 100 граам биш ээ 100 хувь нотолсон юм чинь одоо яахав дээ. Үнэндээ Чингист ч биш, Жэк Дэниэлсд ч биш тэнд ажилладаг бас над шиг итали, монголоо ялгахаа байсан зөөгч хүүхнийг л харах гэж очиж байлаа гэвэл яанаа??? та нар бараг үнэмших байх даа. Папале гэдэг 70 гарсан сайхан гартай танилцаад тэр хампаан уйдахаараа манийг дуудаж, бид 2 хийх ажилгүй царайлаад тэнд өдрийг өнгөрөөдөг байсан юм. Нөгөө сайхан гар чинь ууж даахгүй мөртлөө дуртай гэж надаас дутах юм алгаа. Хэрвээ надад 20 жилийн өмнө Итали өвгөнтэй архидна гэсэн бол "Муусайн танихгүй капиталистуудтай" хэзээ ч уухгүй гэж хэлэх байлаа (таньдаг бол бас уух нь байна ш дээ). За уух идэх ч яахав. Хамгийн алиа юм юу болсон бэ гэсэн чинь мань өвгөн анх монгол ирэхдээ хоногт 200 ногооны цалин аваад 20 хоног ажиллах ёстой байсан юм байна л даа. Тэгсэн чинь урьж авчирсан босс нь 20 хоног ажилласаных нь дараа нь гаргаж өгч байна гэж найр хийж согтоонгуутаа монголд 2 жил ажиллах гэрээнд гарын үсэг зуруулаад хаясан гэнээ. Өвгөн нэгэнт гарын үсэг зурсан бас 2 хон жил юухан байхав гэж бодоод гүрийхээр шийдэж л дээ. Хүн шиг сар гаруй ажиллаж байсан чинь гэнэт нүдэнд нь 20 гаруй настай сайхан амьтан харагдангуут нь сэтгэлийн жолоо алдан дурлаад түүнтэйгээ гэрлээд одоо нэгэнт 11 жил болсон гэнээ. Өөрийнхөө хийдэг ажил бүхэнд жинхэнэ мастер гээд байсан гэхдээ архиний тал дээр бол хоосон ам юм билээ. За гэтэл манай өвгөнд бас шүүхэд гомдол гаргах хэрэг болж би таньдаг өмгөөлөгчтэйгээ уулзууллаа. Миний уулзуулсан өмгөөлөгч итали өвгөнтэй нас ойролцоо, асар их арвин туршлагатай, танил тал олонтой, нэрд гарсан хүн л дээ. 2 гар анхны уулзалтаараа үзүүлэх үйлчилгээ, үнэ хөлс гээд л баахан юм яриад л гэрээ контракт болж, гар хөлийн үсэг зураад сүйд майд боллоо. Тэгсэн чинь маргааш нь 2 өвгөн над руу залгаад орой уулзий гэнээ. Ок Ок гээд л уузлаа. Гэтэл монгол өвгөн хэдэн төгрөгний ажил хийх тухайгаа мэдээгүй, итали өвгөн өгч байгаа төлбөр маань багадчих шиг боллоо гэж тэнэгтдэг байгаа. Монгол өвгөнд ажлын нь хөлсийг хэлсэн чинь баярлаад салгалаад унах нь ээ яг. Итали өвгөн хөлсийг чинь нэмэх гэж байна гээд хэлсэн бол өмгөөлөгч тэр дороо гялтайж би гэдэг хүн 1 худаг явж балрах байсан байх. За ер нь хотод өнгөрүүлсэн ажил гэвэл нэг иймэрхүү байна.

Цас мас ороод л байх шиг байсан. Өө нээрээ амралтаараа хуриманд явна гээд төлөвлөөөд сүйд болоод очсон чинь байдаггүй ээ. Бэрийх нь дүүгийн хүүхэд нь хурим болдог гайхалтай "сайн өдөр" нас бараад, бас хүргэний талын хамаатан хөдөөнөөс ирж хуриман дээр сууж байгаад нас барсан байгаа юм даа. Харамсалтай явдлаар дүүрэн хурим??? Бараг үргэлжилсэн үгийн зохиолын нэр болмоор тодорхойлолт болсон байх чинь. Өө нээрээ очсон өдрөө архи уугаад сууж байсан чинь 25 жилийн өмнө нэг ангид сурч байсан охин (охин ч гэж дээ) тааралдлаа. Нөгөөдөх чинь учиргүй манай ширээнд ирээд суугаад л буу халж гарлаа. Би өмнө нь хэдэн граам илүү татсан болоод ч тэр үү нөгөө охин (охин гээд байх юм аа, авгай байхгүй юу уг нь)-ий чинь духны үрчлээ гэж авах юм алгаа. Тэсэхгүй хэлээд тавьчихлаа. Нөгөөдөхийн чинь царай нээх сонин болж ирснээ аймаар дарвайж ирснээ уйлаад үнэн аймаар болдог байна ш дээ. Мань аймаар сандарч аргадах гэсэн чинь урдаас харин сүүлийн 15 жил хэн ч өөрийг нь ингэж анхаарч байгаагүй, харин чи л намайг маш их анхааралтай харсанд баяраал уйлж байна гэдэг байгаа. Би бас өөрийгөө хүүхнүүдийг овоо мэддэг гэж бодоод байсан чинь хааяа нэг иймэрхүү байдлаар дотоод сэтгэлээ илэрхийлдэг "хайнаг" төрлийн хүүхэн байдаг юм байнаа. Ер нь нэг иймэрхүү байдалтай л 7 хоногийг өнгөрөөх шив дээ.